ΔΙΑΒΑΣΤΕ

6/recent/ticker-posts

Η Γενικευμένη αγχώδης διαταραχή εμφανίζεται σε πληθυσμό που αγγίζει τα 6,8 εκατομμύρια ανθρώπους.

Διπλάσιες πιθανότητες εμφάνισης της συγκεκριμένης διαταραχής σημειώνει το γυναικείο φύλο. Ωστόσο, μόνο το 1/3 των ατόμων θα αναγνωρίσουν την διαταραχή και θα αναζητήσουν θεραπεία.



Συμπτώματα Γενικευμένης αγχώδους διαταραχής

Τα άτομα με γενικευμένη αγχώδη διαταραχή (ΓΑΔ), νιώθουν ένα συνεχές άγχος που μπορεί να έχει τις ρίζες του τόσο σε ένα σημαντικό όσο και σε ένα ασήμαντο ερέθισμα. Συνήθως, δεν μπορούν να ελέγξουν το άγχος τους και δε γνωρίζουν πού μπορεί να οφείλεται. Συχνά, έχουν επίσης συμπτώματα όπως ζαλάδες, ναυτία, έλλειψη ύπνου, πονοκεφάλους, έλλειψη σεξουαλικής διάθεσης και άλλα.

Μη λειτουργικό άγχος

Το άγχος χωρίζεται σε υγιές και μη. Η διαφορά μεταξύ του παθολογικού άγχους και του υγιούς άγχους, βρίσκεται στην ένταση. Ένας άνθρωπος που έχει παθολογικό άγχος, επηρεάζεται έντονα στο κομμάτι της συναισθηματικής του κατάστασης. Ταυτόχρονα, λόγω της έντασης και της διάρκειας, μπορεί ακόμη και να εμποδίσει τις καθημερινές του δραστηριότητες. Σε μια τέτοια περίπτωση, λέμε πως το άγχος είναι μη λειτουργικό ή ακόμη -σε βαριές περιπτώσεις- ότι ο ίδιος ο άνθρωπος γίνεται δυσλειτουργικός.

Πιθανοί λόγοι ασθένειας

Υπάρχουν διάφορα αίτια της συγκεκριμένης ασθένειας. Ένα από αυτά είναι ότι τα άτομα έχουν μάθει σε πρώιμη μόλις ηλικία να αποκρύπτουν το άγχος τους και να είναι μια αγχώδη κατάσταση, η οποία δεν είναι μέσα στην οικογένεια ή στην κοινωνία αποδεκτή. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα αίσθημα ότι το να έχεις άγχος και να το εκδηλώνεις είναι πολύ κακό. Με λίγα λόγια, μαθαίνουν να αποκρύπτουν το άγχος τους και με αυτόν τον τρόπο, εσωτερικά, αγχώνονται περισσότερο.

Σε μια οικογένεια, θα μπορούσε ένας κηδεμόνας ή και οι δύο να είναι συνεχώς αγχωμένοι. Αυτό, δημιουργεί στο παιδί την εντύπωση ότι η συμπεριφορά αυτή είναι ‘σωστή’ καθώς την κάνει και ο γονιός, ο οποίος παίρνει τον ρόλο του πρότυπου, ιδιαίτερα σε μικρές ηλικίες. Αυτή η συνέχεια συμπεριφοράς από παιδί ως μεγαλύτερες ηλικίες μπορεί να αποδώσει έναν αγχωμένο ενήλικα.

Σημαντικός είναι επίσης ο παράγοντας που αφορά τον εγκέφαλο. Σημεία του εγκεφάλου που συνδέονται με το συναίσθημα, τη συμπεριφορά και τη μνήμη δυσλειτουργούν. Προκαλείται λοιπόν, ένα έντονο αίσθημα άγχους χωρίς να υπάρχει πραγματικός λόγος. 

Για να το αποτρέψουν, αγχώνονται διαρκώς και κρατούν τον εαυτό τους σε εγρήγορση μέχρι αυτή η απειλή να εμφανιστεί. Το αξιοσημείωτο εδώ είναι ότι η απειλή μπορεί να είναι και φανταστική, συνεπώς να μην υπάρχει λόγος προστασίας και το άτομο να κουράζεται από όλη αυτή την ένταση που του προκαλείται.

Αντιμετώπιση γενικευμένης αγχώδους διαταραχής

Έρευνες προτείνουν ότι η πιο αποτελεσματική λύση είναι κάποιος να παρακολουθήσει ψυχοθεραπεία. Η γνωστική συμπεριφοριστική θεραπεία είναι ιδιαίτερα εύστοχη στην αντιμετώπιση για τις αγχώδης διαταραχές.

Τεχνικές χαλάρωσης, όπως οι αναπνοές από το διάφραγμα σε συγκεκριμένους χρόνους, η οποία επιτρέπει την κατάλληλη πρόσληψη οξυγόνου στον εγκέφαλο, προστατεύοντας το άτομο από υπεροξυγόνωση, ζαλάδες και ταχυκαρδία.

Πολλές φορές, μπορεί να είναι βοηθητική και μια ομαδική θεραπεία, καθώς το άτομο αρχίζει να μιλάει σε κόσμο για κάτι το οποίο πιθανόν ντρεπόταν να επικοινωνήσει, το άγχος του.

Πηγή: https://www.psychology.gr/

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια